Onur Köyceğiz Kimdir?
Küçükken diğer tüm çocuklar gibi bana da “Büyüyünce ne olacaksın?” diye sorduklarında aklıma gelen birkaç mühendislik söylerdim ve akrabalarım veya aile dostlarımız adeta benden çok daha mutlu olurlardı. İlkokulda ailem beni daha iyi bir eğitim almam için TED Ankara Koleji’ne kayıt ettirmek için bütün yaz ayı boyunca beni özel ders için bir öğretmene götürürlerdi. Bense özel ders sırasında eve dönüp atari oynayacağım zamanı düşünür dururdum.
90’ların başlarında yani bizim çocukluğumuzda atari vardı. Şimdinin PlayStation’ları, akıllı telefonları yoktu. Hatta bilgisayar bile yeni yeni satılıyordu fakat çok az evde bir bilgisayar olabiliyordu.
Tabi ben çok kötü bir derece yaparak ilkokulda ailemin istediği okulu kazanamadım. Mecburen başka okula kayıt ettirdiler beni. Ondan sonrası da çorap söküğü gibi gitti. Şu bir gerçek ki kendimi bildim bileli derslerim hep kötü gitti. Ortaokulda veli görüşmesi olacağı zaman kabus yaşardım. Çünkü her seferinde öğretmenler benden şikayetçi olurdu. Annem ile babamı bu konuda üzgün görmekte beni çok üzerdi. Lise 1’de 6 tane, lise 2’de 7 tane dersten karne notum 1’di. Okuldan çıkar çıkmaz koşa koşa internet cafeye gider internette takılırdım. Babam, internet cafeye gitmeyeyim diye okul harçlığımı kıtı kıtına yetecek kadar verirdi. Fakat ben dönüş yolunu yürür, dolmuşa vereceğim parayla internet’e girerdim. Kısacası internet ile kafayı bozmuştum. Sınıfta herkes iyi ortalama yaparken, ben internet peşinde koştum.
Neticesinde ailemin maddi katkıları ile istediğim bölümü zar zor kazandım, Bilişim Sistemleri’nden mezun oldum. Mezun olduktan sonra da çok uzun süredir internet ile haşır neşirim. Şunu çok net söyleyebilirim ki, lisede benden çok daha başarılı olan bir çok kişiyi maddi açıdan geçtim. Başkalarının bana biçtiği mühendislikleri okumadım, hayallerimin peşinde koştum!
İş hayatında tamamen bilinçsiz bir şekilde hayallerimin peşinde koşmam bana büyük mutluluk getirdi. Sosyal hayatımda da henüz tam anlamıyla gerçekleştiremediğim ve çok uzun süredir kurduğum bir hayal var. Gücümün yettiği kadar gezmek! Farklılıkları görmek, algılamak.. Çok büyük iddaalarım yok. Hatta aynı lisedeki gibi beni yetersiz görüp karneme bir sürü zayıf not verebilirsiniz. Ben ise eskiden beri bana en fazla mutluluk veren şeyi yapacağım. Hayal etmek.. Sadece hayal ediyorum ve düşüyorum yollara..